Barach

Mevrouw Barach¹

In 1942 dook de uit Amsterdam afkomstige mevrouw Barach onder bij de familie Bakker, wonend aan de Wilhelminastraat 26 in Krommenie (dat inmiddels overigens een andere naam had; er mochten geen straten meer worden vernoemd naar levende leden van het koninklijk huis). Ze was de eerste van een reeks joodse oorlogsgasten – zie ook Druk* en Fieijra*. Dochter Henny Bakker vertelt in het boekje ‘Goed volk’ iets over de situatie: “Leo, waar we elke zondag koek en kaas brachten, vroeg of wij onderdak hadden voor zijn moeder. Zij kwam bij ons wonen, maar dat heeft niet lang geduurd.”

Accent
Volgens Henny Bakker ontstonden er na een paar weken spanningen tussen de onderdakgevers en de onderduikster. “Omdat ze een buitenlands accent had en niet zacht sprak, mocht ze niet in de keuken komen. Onze keuken grensde aan de keuken van de buren. En je weet nooit of ze haar zouden horen. Ze voelde zich een gevangene. Op het laatst was ze van mening dat wij slecht waren en niet Hitler. Ze wilde naar de politie. Mijn vader heeft toen met Leo overlegd om haar weer terug te brengen. Mijn vader [Piet Bakker, 12-10-1894] en ik hebben haar teruggebracht naar het huis waar ze vandaan was gekomen. We belden aan en liepen meteen weg. Ze kwam ons achterna. Maar gelukkig reden de trams nog en gingen we gauw in de tram. Dat was een angstig moment. Leo vertelde ons de zaterdag daarna dat ze zich bij de politie had aangegeven. Kort daarna is zij vergast in Auschwitz.”

Barasch
De naam Barach is niet terug te vinden op www.joodsmonument.nl. Wel komt daar een paar keer de naam Barasch voor. Wellicht dat Henny Bakker op een van hen doelde. De Amsterdamse Sophie Barasch (7-11-1915) werd op 30 september 1942 om het leven gebracht in Auschwitz. Haar huisgenote Rosa stierf vijf dagen eerder in hetzelfde kamp. Anna-Lisa van Praag-Barasch (Keulen, 8-11-1913) werd eveneens op 30 september 1942 in Auschwitz vermoord.