Frank

Echtpaar Frank¹

Bij het gezin van Pieter Christiaan Rem (1908) en Maria Rem-de Boer (1911) was tussen eind 1943 en de bevrijding het Amsterdamse echtpaar Frank ondergedoken. Zij waren 23 à 24 jaar oud. Het echtpaar Rem woonde met zoon Henk (1936) in de Jan van Vleutenstraat 14. De onderduikers kwamen wel eens in de woonkamer, maar bleven meestal op de ouderlijke slaapkamer. Henk mocht daar niet komen. De slaapkamer had schuine wanden met platen aan de zij- en achterkant. ’s Nachts sliep het echtpaar Frank in een ruimte achter die platen. Henk Rem vond na het overlijden van zijn ouders twee legerslaapzakken en matrassen in de onderduikplaats.

Honger

Pieter Rem werkte bij de technische dienst van Zwaardemaker, de veevoederfabriek aan de Oostzijde in Zaandam. Hij had vanwege zijn werk een vrijstelling om na 20.00 uur op straat te mogen zijn. Soms liep hij met illegale krantjes of hij verdeelde vlugschriften die uit vliegtuigen waren gegooid. Om aan eten voor zijn gezin en de onderduikers te komen, nam Rem soms veevoeder mee, waar ze thuis dan de doperwten en de bonen uithaalden. Henk herinnert zich ook een hongertocht naar de kop van Noord-Holland die hij met zijn vader samen op fietsen met houten banden ondernam. Vader Rem had van platen een kacheltje gemaakt, dat hij ruilde voor eten. Bij de Julianabrug (die toen overigens niet zo mocht heten) werden ze aangehouden door NSB’ers. Ze moesten hun voedsel afgeven. Pieter Rem werd door een overbuurman, de SS’er Menno Bos, gewaarschuwd als er controles of een razzia plaatsvonden.

Vervolg

Het echtpaar Frank emigreerde na de oorlog naar de Verenigde Staten. Ze zetten er een stomerij op. Omdat Pieter Rem na de oorlog voor de rechtbank verklaarde dat Menno Bos regelmatig waarschuwde voor aanstaande razzia’s kreeg Bos strafvermindering.