N.N. (Zaandijk, 5)

N.N.¹

Onderduikers, Zaandijk

Op 26 en 27 augustus 1943 viel de Zaandamse politie binnen op meerdere Zaandamse adressen waar leden woonden van de familie Brinkman en Groot. Ze zochten in dit familienetwerk ondergedoken joden, onder wie twee onbekende meisjes die bij het Zaandijkse echtpaar Groot verborgen waren.

Netwerk
Het echtpaar Groot, dat op de Lagendijk 94 in Zaandijk woonde, kreeg ook te maken met een inval. Cornelia Agatha van Delft (10-12-1902 – Zaandam, 16-6-2001) , de echtgenote van Dirk Groot, verteld in een naoorlogse getuigenis: “Op een avond te omstreeks 26 augustus 1943, te ongeveer 23.30 uur, werd er op de deur van mijn woning gebonsd. Nadat ik had opengedaan kwamen er drie personen, gekleed in politie-uniform, mijn woning binnen. Een van deze politiemannen was genaamd Bloemsma. Deze Bloemsma kende ik, omdat hij in de Zaanstreek colporteerde met het blad ‘Volk en Vaderland’. Deze Jan Bloemsma was een Koogse NSB-politieman en berucht vanwege zijn antisemitisme.”

Bloemsma
Cornelia Groot-van Delft: “Bloemsma zei tegen mij dat ik een Jodenmeisje met blond haar in mijn woning had en dat ik dit nu aan hen moest overgeven. Inderdaad waren die tijd twee Jodenmeisjes bij mij in huis ondergedoken, die toevalligerwijze de avond niet in mijn woning aanwezig waren.” Het betrof twee meisjes van respectievelijk 18 en 4 jaar, de laatste inderdaad met blond haar. Cornelia Groot vermoedde, zonder een naam te noemen, dat er sprake was geweest van verraad. “Bloemsma deed met de twee andere politiemannen huiszoeking, maar er werd niets gevonden.” De avond daarop verscheen Bloemsma opnieuw. Een familielid was met een joodse onderduikster ontsnapt en zou zich wellicht schuilhouden bij een van haar familieleden. Cornelia Groot: “De volgende dag omstreeks 22.00 uur kwam Bloemsma met twee politiemannen wederom huiszoeking doen. Hij kwam toen zoeken naar mijn schoonzuster Aaftje Brinkman-Groot, wonende Westzijde no. 1 te Zaandam, die met een Jodenmeisje de vlucht had genomen. Bloemsma stampte op de grond en zei: “Wij moeten haar hebben.” Maar ook dit keer slaagde hij niet in zijn missie. Onbekend is overigens hoe het de twee meisjes die bij het echtpaar Groot waren verder is vergaan.