Zand, van (Simson)

Simson van Zand (Winschoten, 14-9-1888)¹

Veehandelaar Simson van Zand was een zoon van Hartog van Zand en Gelle van Zand-Levie. Hij trouwde op 19 juni 1935 met Caroline Elise la Fontaine (Malang, 21-3-1905). Simson woonde vanaf augustus 1931 in Den Haag, maar keerde in december 1932 terug naar Winschoten. In maart 1933 vestigde hij zich opnieuw in Den Haag. Vervolgens woonde hij van september 1937 tot maart 1938 in Amsterdam (Nieuwe Prinsengracht 48 III), om daarna wederom naar de hofstad te gaan. Met zijn echtgenote woonde hij er aan de Havikslaan 35.

Wormer

Over Simson van Zand is bekend dat hij aan het begin van de oorlog woonde op de Storm van ‘s-Gravesande 137 in Wassenaar en onderdook op de Dorpsstraat 333 in Wormer (tegenwoordig Torenlaan 8 en destijds door de dorpelingen ook wel Pellaan genoemd). Daar zorgde het Nationaal Steunfonds, via Zaandammer Remmert Aten en de Wormerveerse familie Lampe, voor het benodigde geld om te voorzien in de eerste levensbehoeften. Op het adres Dorpsstraat 333 woonden vanaf 1941 timmerman Cornelis Leegwater (Jisp, 25-10-1910 – Alkmaar, 26-10-1971) en Neeltje Leegwater-Keetman (Schoorl, 22-10-1910). Zij zorgden voor het onderdak van Simson van Zand.

Tuinman

Waarschijnlijk verbleef Simson van Zand voordien bij het echtpaar Jan en Guurtje Tuinman aan de Nieuweweg 67. De daar eveneens ondergedoken Arie Dikker* schreef in 1945 in zijn oorlogsmemoires dat Van Zand op 22 december 1943 hun woning op 2-12-1943 verliet, ‘als één der in het huis van Jan Tuinman uitgebuite joden’ (…) ‘in arren moede en tot het uiterste geëxploiteerd’.  Van Zand overleefde de jodenvervolging en kon na de bevrijding terugkeren naar Wassenaar.